Aramýzdaki mesafeden mi, Yüzünü göremememden mi Ya da en önemlisi sesinin yokluðundan mý Bilmiyorum bir tuhaflýk var benliðimde.
Daha düzenliyim. Kalbimde ufak çarpýntýlar þeklinde Kendini gösteren "Sen" yoksun. Daha mutluyum. Daha umursamazým. Daha tepkisizim olanlara, Ýnsanlarýn yaptýklarýna.
Sen yoksun ,ben daha iyiyim. Çok iyiyim(!) Seni tanýmamýþ gibi, Sen hiç olmamýþsýn gibi deðilim. Geçip gitmiþsin benden, Silmiþsin kendini gibi. Ama hani olur ya Tahtada ne kadar silsen de Kalýr yazdýklarýnýn izi, Her siliste ayrý izler Ýþte öyle izler býrakmýþ gibisin.
Ben daha mutlu, daha tecrübeli, Senin varlýðýndan daha temiz, Yokluðundan daha kirli.
Sen... Sahi sen nasýlsýn bugün? Bugün deðil Her gün, Her gece Her sabah Ben yokken..
Farkýnda mýsýn ? Ne olursa olsun Seni düþünemiyorum ki artýk, Benim dýþýmda kalan seni düþünemiyorum. Mutlu ol, sev, çalýþ .. Ben anlayamýyorum. Bende olmayan seni bilmiyor, Sende olmayan kendimi hazmedemiyorum. Bu þehirde yoksun ya; Huzurluyum.. s.deniz Sosyal Medyada Paylaşın:
s.deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.