sarkýyor gül dünden sana. bir hýrsýzýn uzayan elleri gibi utangaç ve arsýz. öpüyorum seni. öpüyorum yüzünü. yeryüzün morarana dek.
sonra bak, nasýl da ufalýyoruz kendimizi, sonbaharýn katili kuþlarýn önüne. havada þuur yok. mektup yok. bir ihanet var cümlemize arkadan saplanmýþ.
gözün seyiriyor gözün hep seyrediyor! beni kim karaladý? kim yýrttý seni benim yanýmdan? bazý cesetler ateþi kýrk derece aþk kokabilir. ama hangi ölü katiline sýcacýk bakar, kalbi buz gibi olmuþken. o gözlerde beyaz yok. merhamet yok. açýlan bir kapýnýn týkýrtýsý var yalnýzlýðýnda.
gittin senden sonra kimse canlý yayýn taklidi yapmadý bir daha. hep banttan izledim ben seni. hatalarýný kuaförün makaslamýþ makyözün suratýný iyi idare etmiþ doðrusu. kusursuzdun. yani gidiþin gibiydin.
þimdi sürekli hata yapmak isteyeceðim bir öpüþme sahnemiz yok. ya da reklamlardan sonra devam edecek bir aþkýmýz. yok. sana biraz daha "ben..." yok.
hakem kararý
bu þehirde biri sözümü kesince, öbür tarafýmda hâlâ çocuklar kanýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sunniteneffus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.