Tüm manasýný yitirmiþ bir hayat yaþarým Þýk giyimli, kurnaz yalancýlara þaþarým Kendi penceresinden bakar, her bakýcý göz Sönünceye dek yakýcýdýr, külde saklý köz.
Caný yanan zat, can yakandan alýr dersini Eden bulur, kader çizgisi þaþmaz Mersin’i Kolay yoldan gýda toplar asalak olanlar Ýnsan iþi deðildir, yalan ile dolanlar.
Gelincik tarlasý papatyalar ile süslü Ayar bozmuþ kardeþler bir barýþýk bir küslü Suyun akýþý, mutlak denize doðru olur Her yolculuktan önce, dað havasýný solur.
Toprak kucak açar, bahar gelir neþe saçar Bayýr, çayýr demeden, doðal çiçekler açar Arýlar dolaþýr, karýncalar çok çalýþýr Çalýþan kazanýr, çalýþkan zaten çalýþýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.