Çökertmiş

Þöyle bir baktýmda kendi ruhuma,
Makam manalarý gelmiþ yoketmiþ.
Her þey þekillerle anlam bulmada,
Þekil imanýma girmiþ çökertmiþ.

Yaratýlmýþým ben insaným böyle,
Ýman, münezzeh’e tabimi söyle?
Dersen ki öyle san, öyledir öyle,
Müslim bu ünvaný almýþ haketmiþ.

Kur’an derse, temiz doðdun arý kal,
Madem inanmýþsýn ona uygun ol.
Nefis bulur þirk’e varýp giden yol,
Ýnsan nice yollar gitmiþ tüketmiþ.

Tesbih, takke, sarýk seccade, cübbe,
Resmedilmiþ bin bir þekilde kabe,
Peki nerde kaldý içten inabe? (*)
Münib kiþi þekli giymiþ yüketmiþ.

Durmuþoðlum kalbte arý imanýn
Deðil ise boþa geçmiþ zamanýn.
Zýddý saðlam olmaz ise gümanýn,
O gümanla iman bitmiþ, çökertmiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın: