Elbet bir gün bitecek bu acýlar. Kuþlar gibi özgür.. Kanacam mavi güzelliðe, Serseri bu ömrü terk edeceðim. Yaram çizik çizik olsada, O Düþlerde kalan anýlar, Kayalara çarpan dalgalarla kaybolur.
Yine akþam oldu. Bir gün daha geçti. Karanlýðýn içinden Sessizce geldiðim gibi, Muhteþem yalnýzlýðýma Sessizce geri dönüyordum. Ah yalnýzlýk, Bir tek sen beni terketmedin !!!
___ESÝN ÇEVÝKOÐLU____
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozgurluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.