Yýllar, yýllarý kovaladý Yýllar acýmasýzdý, hýrpaladý Ya fýrtýnaya tutuldum, açýk denizde, Ya bir daðda tipiye Hiç olmadý dalgasýz denizlerim Olmadý ki hiç baharlarým Hep kara kýþý yaþadým Üþüdüm, çok üþüdüm Hiç uzanmadý sýcacýk bir el Belki de ben göremedim Hep bekledim, hayal ettim Ýmrendim baþkalarýnýn hayatlarýna Yaþamlarýna, yuvalarýna Hep hayalde kaldý baharlarým =Razý oldum kaderime Ne ömrüm kaldýysa geriye, Hep böyle yaþanacak diye =Herhalde rüyadayým yine, “Baharýným” diyor þimdi biri Aslýnda görüyorum, Yüzünde güller açmýþ sevincini Kucaðýnda rengarenk kýr çiçekleri Bu bir melek diyorum Sevgi ile gülümseyen Ýçten, sýcacýk ve þefkat dolu Ateþ basýyor içimi Galiba hayal deðil bu Ben çok hayal kurdum Hiç böyle ýsýtmadý yüreðimi Bir cesaret soruyorum Gözlerimde iki damla yaþla Artýk her þey için, Çok geç kalan bahara “Baharým hoþ geldiniz, Bu zamana kadar, nerelerdeydiniz...? ”
Berat Bahure Anteplioðlu 02.09.2009 22.30 Melbourne
Sosyal Medyada Paylaşın:
Berat Bahure Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.