Gözümü açtýgýmda Böylemidi dünya..... Bu kadar anlamsýz Bu kadar çaresizmiydi Ýnsanlar.... Yýkamadýk birtürlü önyargýlarý Görüntüye özenip öyle deger verdik Saymadýk;sayamadýk Ýnsanýn içindeki o duygularý Ýki laf yapana biz insan dedik Ya çok deger verdik Þýmardýk en delisinden Ya hiç görmedik Kaçýrdýk elimizden Birbirini satarken Ýnsan pazarýnda Ýnsaný insana biz muhtaç ettik Tanrýdan baþkasýna kullugu Neden biz moda ettik Kimimiz düþtük ,yalnýzlýk pençesine Kimimiz kýrdýk Kimimiz yýktýk Bize bunlarý yaptýrana Bir kravat taktýrýp ,biz insan dedik Ya çok avuttuk kendimizi Ya da gerçeklere inanmak istemedik Menfaatimiz düþene Bir gülücük atarak biz insan dedik Bir türlü vuramadýk Gerçek duygularý dýþa Mahkum ettik kendimizi Yasak bir kuþa Özlemlerimizi,hayallerimizi Elimizden alana Utanmadan,biz insan dedik ARKADAÞLAR BÝZ BUNLARI NEDEN ADET ETTÝK... celal beyektemir
Gönder
Sosyal Medyada Paylaşın:
CELAL BEYEKTEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.