Adýný kaybettiðim bir kuþu arýyorum
Adýný unuttuðum bir yemini
Tanýyorum, tanýmalýyým insansam
Çekmek istiyorum denizi topraðýndan
Ve vurduðum anýlarýmý canlý tutmadan
Aynasýz, aþksýz, insansýz terli gözlerle
Tarýyorum kýyýlarýný
Nefretin kurþun oluyor fýrlýyorsun apansýz
Sonra bir beden tanýyorsun benden uzakta
Tanýmadýðýn coðrafyalar denizsiz bir sofra oluyor
Kuruluyor insan ayaklarý yere
Ýnsanlar nöbetleþe tutuyor zamaný
Ýnsanlar nöbetleþe tutuyor dünyayý
Ben o vakit uyanýyorum uykumdan
Sen uyuyorsun
Düþleri kör olmuþ gözlerinle
Dehlizlerimde boðuluyorsun
Adýný kaybettiðim bir kuþu arýyorum
Kimler olmadý ki sen
Kimler tutmadý ki yemininden
Bir sen biliyorsun aðýndan çýkan bulutçuklarý
Yusufçuklar kuþtan saymaz uçurumlarý
Kimler yýkanmadý ki yaðmurunda güpegündüz
Üstü anne kokan þehirsiz gecekondularda
Çeþmelerde su kavgalarý, sokak taþlarýný tanýrsýn sen
Adýný kaybettiðim bir kuþu arýyorum.
Piyano derslerinde parmak uçlarý…
Bir virgül her þeyi deðiþtirir,
Güldürür kara daðlý ormanlarý.
Ýpte salýnan son isteðim: Dava düþmüþtür!
Ve bir final gelebilir sana baþýmýn üzerindeki
Ama
Gizlidir vurucu olan
Çünkü faili meçhul yabancý deðilizdir hiç
Ve yine
Ve utanmadan
Yusufçuklar kuþtan saymaz uçurumlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.