MEFTUNUN
Bedenim ýzdýrap içindeyken,
Vuslat ümidiyle rüzgarla bir olup
Onu aradým.
Gülüþü dahi gönlümde ýzdýrap verirdi,
Fakat Nazik bedenli sevgiliyi gören göz
Rüsvay da olsa alemi cihana
Dur diyemezdi nefsine
Pervasýzca ebedi armaðan istedi,
Sevgiliden
Çünkü
Gönül sevgilinin endamýna
Mührü Süleyman gözlerine
Meftun olmuþtu
Yanaklara süzülen inci tanesi gözyaþlarýndan
Sahralar derya olur,
Kýzýlcýk rengini almýþ leblerin
Sevgilinin firkatiyle yanan aþýða
Küçük bir busen aþk derdinin ilacý olur.
Gül daima taze kalmaz,
Bir deli rüzgar gelir ya soldurur ya savurur,
Ey! Sevgili gül kokusuna bezen ama,
Gülün ömrüne heveslenme,
Sen yine gül ki
Menekþe kokulu yanaklarýndaki,
Gül yapraðýna düþen þebnem misali gamzelerin
Misk-i amber kokan ab-ý hayat çeþmesi olup
Can versin
Meftunun olan meczuba.
Meczup:cezp edilmiþ
Þebnem:Çið tanesi
Meftun:Hayran kalmýþ, þaþmýþ, þaþýrmýþ
Gamze:Yanak ve çenedeki çukur
KOÇAKLI
Nihat ARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.