UYKULARIMDA DÜŞLERİM KANIYOR

Ne zaman seni düþünsem
Mavi kirpikli kýzlar geçiyor bulvardan
Aþkýndan çýrýlçýplak bir adam denize giriyor
Bir yýldýz kayýyor kuzeye
Uykusu kaçýyor sokaklarýn

Ne zaman seni düþünsem
Analar daðlarý emziriyor
Ellerimde kanýyor bir serçe
Daðlarda bir ceylan vuruluyor
Kana bulanýyor üstüm baþým
Hapishaneler daðýlýyor gecelerime

Ne zaman seni düþünsem
Bir adam durmadan kayalarý kazýyor
Kazdýkça su çýkýyor kayalardan
Þirin içtikçe sularý boðuluyor Ferhat
Az geliyor sözler daðlarda küçümsüyor aþký

Ne zaman seni düþünsem
Nil taþýyor gözlerimde
Týrnaklarýmýn arasýna dünya birikiyor
Parklarda gezdiriyorum elinden tutup acýyý
Ýlçeyken il oluyor yalnýzlýðým

Ne zaman seni düþünsem
Ýnce bir sýzý sarýyor yüreðimi
Hep sen ölüyorsun benim her kurþunlanýþýmda
Peri kýzý inandýramýyor beni yaþamýn güzelliðine
Zembereði kýrýk camý çatlak bir saat gibiyim
Ýçime üþümüþ kediler sýðýnýyor
Geceleri kar yaðýyor uykularýma
Uykularýmda düþlerim kanýyor

Sosyal Medyada Paylaşın: