BAHTIMIN GÜNEŞİSİN OĞLUM...

Sen doðdun, dünyam aydýnlandý,
Yaþama sevincini seninle duydum oðlum.
Hastalandýðýnda içim yandý,
Gözlerinden yaþ akmasýn oðlum...

Önceleri bilmezdim ANNELÝK ne?
þevkat ne? evlat sevgisi ne?
Hissetsemde yaþamadan bilemezdim.
Seninle tattým o ulvi duyguyu OÐLUM

Senli günlerim hep birbirinden güzel geçiyor,
Bahar getirdin benim yalnýz gönlüme,
Kýrlara beraber çýkýp papatyalar toplarken,
Seyahatlere yalnýz ikimiz çýkarken,
Benden mutlu olan yoktu sanki...


Günler bir bir akýp geçerken
gözlerimde mor halkalar, yüzüm kýrýþýrken,
Saçlarýma dertlerden aklar düþerken
Yaþama sevincim sen oldun oðlum...
SEN BENÝM BAHTIMIN GÜNEÞÝSÝN OÐLUM...


Oðlum 16.07.1992 de dünyaya geldikten 1 yýl sonra yazdýðým þiiri paylaþmak istedim...
Sosyal Medyada Paylaşın: