BENİM ANNEM

Hem vefakâr, hem cefakâr
Ne çileler çekti annem
Ta küçükken yetim kalmýþ
Hadim’inden çýkmýþ annem

Altý çocuk yetiþtirdi
Her biri gurbete düþtü
Hasret içinde ateþti
Kaderimiþ; görün annem

Kendisine hiç acýmaz
Canýnýn kýymetini bilmez
Sorumsuz ,gamsýz olamaz
Sen kendini bilin annem

Bað bahçeden çok hoþlanýr
Tavuklarý ile oynaþýr
Börek ,çörek aþý hamur
Yapar isen yeriz annem

Annem az kendini düþün
Havasý sert bizim kýþ’ýn
Sabah erken kalkan üþün
Öksürükten ölün annem

Kumrular her yerde uçar
Bahçeler hep çiçek açar
Soðuk vurur alýr kaçar
Emeklerin uçar annem

Birazda oðlun dinlesen
Gelsende hasret gidersen
Evi barký býrakmazsýn
Çaresizsin naçar annem

Dünya benim olsa nidem
Her birimiz ayrýyýz neden
Mümkünü yok köye gidem
Çocuklar baðlýyor annem

Dünyanýn düzeni buymuþ
Herkes ayrý ayrý kalmýþ
Az insan var mutlu olmuþ
Artýk alýþtýk biz annem

Ýsmailin çok duyârlý
Olmaz asla ayrý ,gayrý
Geliyorum haberin varmý
Çok mutlu olursun ANNEM.



CANIM ANNEM :SAÐLIKLI NÝCE YILLAR. 19.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın: