Kim bilebilir ki!!
Belki bu kadar sevmezdik
Uzaktanda olsa seyretmeseydik birbirimizi
Kanayan acýlarým gibi dur
Kabuk baðlayan yara gibi dur
Gitmekle ,kalmak ve kanmak arasýnda dur
Ne senin suçun ....
Ne de benim ayrýlýk, bitti bitiyor derken
Son noktayý koymadan dur ,dur ki dinle
Mutlak sevgi azalmasý var içinde
Avuçlarýnýn arasýnda sýmsýký tut beni
Bir kum tanesi olup.....
Sen sýktýkça ben akýp yerle yeksan olacaðým
Bir anda hayal olacaðým senin gözünde
Gergin halatlarlada baðlansak hayata
Þehvetli dudaklarda dindirsek susuzluðu
Bana aitsin,iliklerime kadar hissederim seni
Doðrularý,yanlýþlarý unuttum....
Ýlkelerimi unuttum zeytin tanesi gözlerinde
Kurtulmak isterken kendinden ......
Bedeninle çakýldýn olduðun yere
Þimdi olmak istediðin yerdesin
Belkide geniþ kumluk bir alanda
Sýcak yakýcak terli bedenini
Ýçine iþleyecek haykýracaksýn var gücünle
Unutmadým ,unutamam evemize sensiz dönüþlerimi
Sesin hala odalarda çýnlýyor....
Her þey býraktýðýn gibi dokunmadým
Lekesiz ,tertemiz seni bekliyor.....
Solgun kaðýttaki fotografýn baþýmýn ucunda hala
Aðzýnda benli suçlamalar dolu....
Öp acýyan yerlerimi dinsin bu kanayan yara
YAZAN:KADER OYUNCUSU
18/03/2010
saat:16:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.