ÇANAKKALE
Hele bir düþün de, söyle kardeþ.
Bu cennet vatanda yaþayýp da;
“Çanakkale içinde vurdular beni.
Ölmeden mezara koydular beni”
Türküsünü dinleyince, var mý içi yanmayan?
Çanakkale; milletimin en büyük zafer öyküsü,
Çanakkale; bir hürriyet ülküsü,
Çanakkale; bir þahadet türküsüdür.
Onun için Çanakkale’yi anlatmaya, kelimeler yetmez.
Tüm dünya bilsin ki,
Bin Rambo, bir Seyit etmez..
Ne adý belliydi, ne de saný düþmanýn.
Birbirine benzemiyordu,
Ne hiç birinin dili, ne de rengi.
Görülmedi tarihte, bu cengin dengi.
Anamýn gözü yaþla dolsun,
Eþim dul, çocuklarým yetim kalsýn
Ama vatansýz kalmasýnlar diye.
Ecdadým, öleceðini adý gibi bilerek,
Ýmanlý göðsünü gere gere,
Gitti ölüme güle güle.
Tüm dünya gördü ki,
Beþikten mezara kadar bu millet neferdir.
Her savaþta, mutlak muzafferdir.
Bilsinler ki,
Canýyla satýn alýr cenneti þehit.
Hiçbir þehit cehenneme gitmez.
Bin Coni birleþse, bir Mehmet etmez.
Mustafa EROL
18 Mart 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.