OTUZ YEDİ EKRAN GÖZLÜK
Deli gönül her güzele baðlanma
Aþkýn ateþinde yandýrýr seni.
Namerdin baðýnda eylenip kalma,
Kötü hayallere daldýrýr seni.
Kimi bu sözlerime diyecek yalan,
Tomurcuk güllerin olacak talan,
Varmýdýr dünyada muradýn alan,
Kendi baki kalýr öldürür seni.
Yanaðýný elma gibi kýzartýr,
Çok güzel dans eder güzel kývýrtýr,
Kendi güler ama seni aðlatýr,
Baþkasýna baksan kýskanýr seni.
Dýþý güzel ama içi kovuktur,
Kimseyi beðenmez burnu büyüktür,
Ýlgi ister ama kendi soðuktur,
Karlý daða benzer üþütür seni.
Gözü hep yüksekte önünü görmez,
Fiyakalý giyer köpeksiz gezmez,
Hep günaydýn der, hiç selam vermez.
Hayýrsýz selamsýz karþýlar seni.
Otuz yedi ekran gözlük kullanýr,
Çift gözlük taksada gözü bulanýr,
Yerde boku görse aðzý sulanýr,
Kendi böyle ama beðenmez seni.
16 mayýs 2009
Yakup KARACA
Not : Bu þiir FARSAKLAR DÝYARI KOZAN DAÐINDAN ESÝNTÝLER adýndaki kitabýmdan alýnmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.