sabah sabah

SABAH SABAH

Her sabah uyanýnca derin uykulardan
Deli gibi seviþmek ve þiir yazmak geliyor içimden...
Bir yangýnýn içinden uyanýrmýþçasýna
Kana kana su içmek gelir içimden her sabah ama her sabah...

Her sabah kalktýðým, güneþ tenime deymek için doðarken daha
Geceden býraktýðým bütün depremleri toplamak geliyor içimden
Gökyüzünü yerine asmak, aðaçlarý yeniden dikmek
Bir odayý toplar gibi evrene toplamak geliyor içimden her sabah...

Uyanýrken her sabah sen yoksun ya yanýmda, olsun
Senin yokluðuna raðmen yaþamak geliyor içimden sabahlarý
Daðlar, sýra daðlar yapýp üzerlerine çam aðaçlarý ve beyaz papatyalar dikmek
Çýldýrýrcasýna uyanmak ve diktiðim daðlardaki orman yangýnlarýnýn üzerine su içmek...

Her sabah uyanýr uyanmaz yokluðunda
Çýldýrýp, iþe koyulmak bir köle gibi çalýþýrcasýna
Senden güzel olabilecek, daha bulamadým ama, ne varsa yapmak dünyaya
Toprakta gözlerinin olmadýðý yeþiller koyarak çalýþmak her sabah...

Her sabah ama her sabah mevsim isterse kýþ olsun
Gökyüzünü yerine asabilmek ve sensiz doðan güne sana raðmen sevebilmek...
Sensiz güç oluyor, dert oluyor, olsun, varsýn olsun
Her sabah uyanýp bilmem kaçýncý bedene þiir yazmak geliyor içimden...

Görkem ÖZCAN



Sosyal Medyada Paylaşın: