Bak þöyle etrafa bu nasýl yaþamak,
Ýnsanoðlu kendince kuruyor taslak,
Yaþanýyor hayat topal ve aksak,
Fayda etmiyor sonuç çýkmaz sokak..
Ararsýn bir türlü ulaþamazsýn,
Neden böyle diye kendine sorarsýn,
Uðraþýrsýn emek, çabalar harcarsýn,
Sonuç almayýnca da kendini parçalarsýn..
Arzularsýn istersin kitap gibi hayat,
Bir türlü mutlu olamazsýn olursun vasat,
Çilve ve nazlar olunca olursun kesat,
Umutlarý yitirmeden yeni umutla kalk yat..
Bir adým ilerlerken, iki, adým geri,
Yaþam zor hayat bitip gidiyor seri,
Sevgiler uzaklaþmayan gelin beri,
Hiç eksilmez umutla geçirirsin günleri..
Bazen ölmek istersin ama nafile,
Baþa gelen çekiliyor ret yok tecelliye,
Düþünmeden yapamýyoruz neden niye,
Biraz olsun umutlarla bak geleceðe,
Hep istenen dünyada mutluluk bir avuç,
Etrafa bakýnca da yaþana n korkunç,
Mahkemede olmasan da herkes yargýç,
Sorgulamalara devam yok bir sonuç..
Belki kendimizde suç dersin,
Kendini öylece inceler irdelersin,
Söylenenleri kulak asýp dinlersin,
Býrak dersin kendinde kalsýn…
Derim günüm dünden güzel olsun,
Ýstemem hiçbir zaman yüzüm solsun,
Hayatta yaþayan güzel yolcusun,
Dünya ve ahret herkes mutlu olsun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.