Bülbül, sesin kucaklýyor sinemi Usul usul çekiyorsun pencerenin köþesinden Þehrin sükunetli alacakaranlýðýna gözlerimi Ey bülbül! Senin aþkýnla, sesinle Sevdalanmýþtým, yine mi! Yine mi gözyaþý paklar beni, yine mi..
Sen, Bir adamý idam ipine salmýþ gibisin þimdi Ve ben, Son dualarýn kaleminden çalmýþým sanki aþký
Bülbül, sesin gýdýklýyor tenimi Hafif hafif dokunuyorsun bedenime baþtan aþaðý Hazýrlarmýþcasýna o ak kumaþtan kefeni Ey bülbül! Senin aþkýnla, sesinle Deryalanmýþtým, yine mi! Yine mi canýn fýrtýna çeker, yine mi…
Sen, Adýmý gecenin semasýna yazmýþ gibisin þimdi Ve ben, Ölümün ucuna varmýþým, sanki son uyku yaklaþtý
Bülbül, vur sesine sessizliðin gemini Tiril tiril titretiyorsun, eritiyorsun içimi Derdin nedir, yoksa ölçmek mi yaþamaya gücümü Ey bülbül! Senin aþkýnla, sesinle Ayaklanmýþtým, yine mi Yine mi düþürmek geçer beni içinden, yine mi…
Sen, Rýhtýmýný yoklar gibisin sonsuzluðun þimdi Ve ben, Ona ulaþýr gibiyim, yolum Mevla’ya düþtü
Bülbül, kýr þu kaderin sözü geçilmez elini Yavaþ yavaþ da okuyorsun bana veda kasidesini Yumulmuþ gözlerin, içli okuyor, biliyorsun iþini Ey bülbül! Senin aþkýnla, sesinle Çoþmuþtum, yine mi Yine mi matem sokarsýn içime, yine mi
Sen, Ýçimi dönülmez zamanýn hýçkýrýklarýna boðdun þimdi Ve ben, Nefessiz kalmýþ gibiyim, cancaðýzým soluðunu þaþtý
Bülbül, etme ne olur!.. getirme ölüm fermanýmý önüme.. Kýrýp geçtin gönlümü!.. götürme son nefesimi ölüme..