Necdet EREM
Af Eyle Beni.
Necdet EREM

Af Eyle Beni.


Af Eyle Beni.

Geldiğim dünyadan, bir gün giderim.
Gittiğim o yerde, bilmem nederim.
Para etmeyecek, bilgim hünerim.
Ya Rab azabından af eyle beni.

Bende herkes gibi, nefsime kandım,
Emanet hayatı benimdir sandım.
Kandım fanilere, hasrete yandım.
Ya Rab azabından, af eyle beni.

Çocuğum diyerek, geçti yılarım,
Gençlik geldi geçti, olmaz haberim,
Yaş altmışa vardı, tutmaz dizlerim.
Ya Rab azabından, af eyle beni.

Bir rüyaymış hayat, kâbustur sonu,
Bilmeyen varmıdır, görmeyen bunu,
Şeytandan yakayı, kurtarmak konu,
Ya Rab azabından, af eyle beni.

Yarınlar dün oldu, ne çabuk geçti,
Hazan esti, genci, yaşlıyı biçti,
Bunca can içinden, beni mi seçti,
Ya Rab azabından, af eyle beni.

Gireceğim yer ki, kara topraktır,
Orada menziller, buradan uzaktır,
Mizanın önünde, en son duraktır,
Ya Rab azabından, af eyle beni.

Hidayet isterim, senden Allah’ım,
Bilirim ne kadar, çoktur günahım,
Yinede ben senden, dilerim affım,
Ya Rab azabından, af eyle beni.




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.