Her Ozan Kendi Toprağına Benzer 1

Beni yazý,
Yazýlarým da sizi kandýrdý.
Dilimin özgürlüðünden nasibini aldý aþktan ölüme ne varsa.
Kelimeleri sevmek asýl günahým.
Baðýþlayýn düþlerimi.
Dünyanýn gerçek öyküsünü aðzýma alacak kadar cesaretli olamadým.
Gerçek olduðum için de her zaman düþlerde saklanamadým.
Aslýnda ben hiç savaþ görmedim,
Bugün yaþadýðýmýzdan baþka.

Beni utanç,
Utancým da sizi kandýrdý.
Keþan sokaklarýndaki bitli çocuðu süsledim kýrlarla.
Her ozan kendi topraðýna,benzer.
Bende sana benziyorum insaným.
Dilimin bir yaný gül gülistan, bir yaný kor ateþ.
Aslýnda ben hiç çýplak giydirmedim.
Kendi vicdanýmdan baþka.

Beni yaþam,
Yaþamým da sizi kandýrdý.
Pembe pastaneli aþk þiirlerini seviyorduk gençken.
Halbuki hayalimizde aþktan çok pasta vardý.
"Kol kýrýlýr yen içinde kalýr" usulü sustuk.
Pasta veren amcalardan nefret eden çocuklar büyüdü,
Þimdi büyük kentlerde transseksüel intikam alýyorlar.
Aslýnda ben hiç yalan söylemedim,
Kendi gerçeðimden baþka.

Bir dil bin insaný anlatabilir.
Bir insan bin dilden konuþamýyor.
Her ozan kendi topraðýna,benzer dedim.
Her ozan kendi insanýna da benzer.
Ben de bize benziyorum.
Biraz gerçek ama çokça yalan.










Sosyal Medyada Paylaşın: