ben bir babayim...

ben bir babayým
çilelerimle doldurduðum yýllarýmda
ne bir gözyaþým dindi
ne de sýzýlarým yürekte tükendi
ömrümü verdiðim zamanlara
evlat gülücükleri eksik olmasýn
arzularda her þey yaþansýn
ocaðýmda mutluluklar tütsün isterken
yediðim þamarlarýn acýsýnda
belim büküldü
dizlerimde derman kalmadý
saçlarýmda karlar dört mevsim...

ben bir babayým
ihanetin sardýðý daðlarýmda
ne gecem oldu
ne de gündüzüm aylarca
diz üstü sürünürken pusularda
aç-susuz özgürlüðme göðüs gerdim
bayraðýmýn þanýna düþmesin derken gölgeler
kahpe bir kurþun ansýzýn saplandý
nefsi müdefa bile edemedim
piçleþmiþ dünyanýn þeytan üçgeninde
öylece serilip kaldým
kanla sulanmýþ ülkemin topraklarýna
kimsem aðlamadý arkamdan
anam, babam, yarýmden baþka...
birde, ahh birde
yüzünü bile görmediðim nur yüzlü
hilalim agladý ardýmdan
dönmiyeceðimi bilircesine...
iþte ben bir babayým...

ben bir babayým
sebze hallerinde sýrtýnda küfesi
otogarlarda sýrtýnda semeri
ürkek dolaþýrým beyoðlu sokaklarýnda
elimde simit tepsisi, sultanahmet meydanýnda
cep delik, papuçlar can çekisir
ayak tabanlarýmda ayazlar dolaþýr
çocuklarým evde ekmek beklerken düþerim
sokaklar zindanýmdýr,göremem ay ýþýðýný
bahtýmýn gülmezliðinde yok olurum
geride bir sevdalým, üc çocuk
bir de
mahsun bakýþlarým kalýr ülkemde
iþte ben bir babayým...
Sosyal Medyada Paylaşın: