GÜL KOKULU

Hasretini tattýðým ilk mevsimdir bu hüzün
En tatlý sabahlarda uyansaydým kokuna
Rüyalara misafir olmadý da gül yüzün
Damla damla erisem ve yansaydým kokuna

Sevgili, kapýlarda beklenendir geliþin
Hayal hayal uçuca eklenendir geliþin
Gönüllerde aþk diye saklanandýr geliþin
Mecnun olsam, Leylasýz boyansaydým kokuna

Ben benden geçeyim ya, senden nasýl geçerim
Dýþým küle dönmez mi, kavrulmaz mý içerim
Yoksun diye tenimi kefen kefen biçerim
Ýzin versen bir nefes bulansaydým kokuna

Diken diken batýþýr yüreðime bu efkar
Buza keser gönlümü özlemine düþen kar
Gözlerimden hasretin umman olmuþ da akar
Sarmaþýklar misali dolansaydým kokuna

Ey Sevgili, Ey Resul, ey gül kokan tek nefes
Sana kavuþmak þimdi urbamdaki her heves
Nasýl razý olurum deseler ki ümit kes
Ya elimi tutsaydýn, ya kansaydým kokuna

Ne çare, yollarýný þaþtým, yanýldým iþte
Kendimi kaybetmiþim bu meçhule gidiþte
Bir baþlangýç yok mudur nasibe her bitiþte
Gül sularý dökerek yýkansaydým kokuna

Ya Enes’in olsaydým, ya kapýnda kýtmirin
Seninle uðrasaydým gönlüne her fakirin
Ayaðýna toz belki olsam Ebu Bekir’in
Ömer misal ruhumu bir bansaydým kokuna

Yokluðuna yas tutan Varakalar bendedir
Misafir beklendiðin barakalar bendedir
Ardýnca izin süren Sürakalar bendedir
Veysel Karani olup abansaydým kokuna

Bilal sustu, ben daha ne konuþur dururum
Yanýna varmak için hendekler doldururum
Ýste yeter, ham kalmam, ben beni oldururum
Yüz yirmi bin bir olup adansaydým kokuna

Dayýya gitmededir içimdeki her yetim
Daðlasalar, kalmasa ne kemiðim ne etim
Der misin, bu da benden, bu da benim ümmetim
Mus’ab gibi can verip budansaydým kokuna

Günahým çok, bu derdi sýyýramam ben benden
Nefsimin zilletini ayýramam ben benden
Bir adým ötesine ya varamam ben benden
Ya Ashabý Keyf olup sýnansaydým kokuna

Sosyal Medyada Paylaşın: