Nerdesin?

Seni nereye koysamki bilemiyorum
Yüreðimden baþka...
Seni gözlerimin derinliklerine bile koymaya kýyamazken ben
Gözlerimden ýraða düþmene nasýl dayanabilirim?
O gülyüzünün gülümseyen güzelliklerini hayalime bile sýðdýramazken
Sensiz kalan dünyamda ben nasýl yaþarým?
Yalnýzlýðýmýn en karanlýk ortasýnda
Kendi kendime hep seni soruyorum...
Yanýmda deðilsin zaten
Bir tek hayalinle avunuyorum.
Ve
Seni
Hasret mektuplarýna gözyaþýmla yazarken,
Seni þiirlere bile sýðdýramýyorum
Sensizlikte ben kahroluyorum...
Bilmiyorsun..

Yine hasret rüzgarlarý esiyor yüreðimde
Ey sevgili
Kurban olayim gözlerinin o karanlik derinliklerine
Dedimde...
Koyu bir karanlýða salýverdim kendimi.
Keþkelere boðdum tüm ümýtlerimi
Belkilerle kavruldu bekleyiþlerim.

Bir bulut olsan...
Bir incecik yaðmur gibi
Damlayýversen yüreðime
Bir kerecik...
Ve alsan bende olan emanetini...
Kumsala vursa artýk
Hasretinin okyanuslarýnda boðulan yüreðim
Ve ben seni bulsam...
Tüm deniz kýzlarý arasýndan...

Avucumda kalan son kum tanelerinide savururken rüzgara
Bir güneþ daha batýyor sensiz...
Bir baþka sabaha kalýyor ümitlerim..
Ben sensizliðin karanlýðýna kayboluyorum...
Arkadamda yüreðimi döven dalgalar býrakarak...
Sosyal Medyada Paylaşın: