ÜMMÜM BENİ HORLADI

Ümmü’m için varmýþ idim köyüne,
Alay edip Ümmü’m beni horladý.
Hafsiz idim çýkýverdi önüme,
Dalga geçip Ümmü’m beni horladý.

Neler çektim ben Ümmü’mün elinden,
Onu görsem yürek oynar yerinden,
Ah çekerdim ta, içimden derinden,
Alay edip Ümmü’m beni horladý.

El uzattým dokunmadým döþüne,
Koca dünya döndü benim baþýma,
Hele bakýn þu Ümmü’mün iþine,
Dalga geçip Ümmü’m beni horladý.

Çýka vardým evlerinin düzüne,
Kaç senedir hasret idim yüzüne,
Sürgün diye hitabetti yüzüme,
Alay edip Ümmü’m beni horladý.

Bilemedim ayrýlýðýn yeriymiþ,
Yakýn sandým Ümmü’m benden geriymiþ,
Vefa nerde o kâlpsizin biriymiþ,
Dalga geçip Ümmü’m beni horladý.

Salih der ki; aþký ile yanmazdým,
Ecel gelse gözlerimi yummazdým,
Bu cefayý ben Ümmü’m den ummazdým,
Dalga geçip Ümmü’m beni horladý.

* 14.07.1980 *

* *Ozan*Seveni* *
Âþýk Salih ARMAÐAN
* *Þair*Yazar* *

Sosyal Medyada Paylaşın: