Mevsim kýþ..
Aðýrdan kar yaðýyor hafif soðuk, ellerim üþümekte tenim se buz kesmiþ,
Dolaþýyorum sokaðýnda adýmlarým rotasýz; batýrdýðým gemiler misali.
Taaa en derinlerindeyim okyanus kadar büyük yüreðinin
SEN bir kar tanesiydin dilimin ucunda erimekteydin
BENse sokaðýndayým yine saatim bile yalnýzlýðý umutsuzluk geçiyor,
SENSÝZ pili bitmiþ dünyamda...
NE kadar da severdin avuçlarýma yüreðini emanet etmeyi.
ÞÝMDÝ üþüyorum umrunda bile deðil;
ARTIK gözyaþýmýn tuzu yok...
KÜSKÜN gözlerle bakma yüzüme sende çek perdeni karanlýða,
ELLERÝMDEN ellerini çektiðin gibi.
SENDE býrak yüreðimi karanlýk gecenin soðuk kallarýna
BU gece tek arkadaþým kocaman yalnýzlýkta yüzüme çarpan kar taneleri,
ÝNSAN üþürken anlýyor sevginin bittiðini ve
KALABALIKTA yanýz kalabiliyormuþ insan
sataþabiliyormuþ öldürebiliyormuþ YAÞIYORUM derken bedenini
AÐIR yara alýp sendeleten bir ssevda bu
öldürürmü bilmem ama SOL yanýmý aldý GÝTTÝ...
hangi limana demir atmalý hangi denize bakmalý
yosun tutmuþ eski bir sevda bu yaþandý UNUTULMALI....
28/12/2009
gmt: 04:12:56
sevgili abim Adem AKYÜREÐE sevgi ve saygýlarýmla kalemine saðlýk
OSMAN AKYÜREk
HERCAÝÝ_
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.