Bir ucundan bir ucuna dolaþtým sahili dün,
Yalnýzlýðýmý gizledim herkes den.
Martýlarý, olta sallayan balýkçýlarý,
Gözlerin kadar engin denizi seyrettim.
Kayalarý yalayýþýný dinledim sessizce
Þöyle bir baktým sahile kabataslak
Her þey yerli yerinde, herkes oradaydý
Ama...sen yoktun.
Cancan amcadan balýk ekmek yedim,
Kaðýt helvasý alýrken minnoþ abladan
Seni sordu...
O niye gelmedi dedi
Beni býraktý diyemedim.
Yalnýzlýðýmý anlatamadým ona...
O senin ne güzel dediðin çocuklar
Bisiklet kiralýyor,
Kayalarýn üstüne soyunmuþ denize giriyorlardý
Beni görünce.
Yalnýzlýðýmý yüzüme vurur gibi güldüler,
Koþtular bana doðru
Bir zamanlar senin koþtuðun gibi
Gözümden kaçmamýþtý balýkçý teknelerinin
Pupa yelken sahili terk ediþi
Ama...sen yoktun.
Birden acý bir sesle irkildim.
Acý acý, yanýk yanýk öten bir tren sesiydi bu...
O da yüzüme vurmuþtu yalnýzlýðýmý
Haykýrmak, çýðlýk atmak geldi içimden
Yalnýzlýða lanet edip aðlamak istedim ama yapamadým.
Sahile elveda edip geri döndüm yoluma
Ama...sen yoktun..
.
A.Nevzat UÇAR
17Eylül/1978 Kumkapý-Ýstanbul
.
== 0NLAR GÝDERKEN BUNLARI BIRAKTILAR’ Ýsimli ÞÝÝR KÝTABIMDAN..
A.Nevzat Uçar.
-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.