Ucube, yokluðunda, kara akþamlar
Ayla sitemde ben gibi kaybolmuþ
Bulanýk zifir aksiyle dolmuþ odam
Vermiþ ben gibi hýrsýný camlara yaðmur
Vurdukça yanaklarýna tokadý
O aðlýyor ben aðlýyorum...
Göz perdelerimde kýrmýzý bir dekor
Attým kendimi rahmetin altýna
Yürüyorum...
Islatmýyor vurdukça tenime
Umursamýyorum
Yaðmurun kokusu gelmiyor
Tenindeki rakkas rayihalarý duyuyorum...
Ýþte baðrýmý da açtým yaðmur
Sana kafa tutuyorum
Üzerimdeki yaþlar senden deðil!
Islanmýyorum...
Islanmýyorum...
...
Topraða düþtükçe yaðmur
Toprak aromasý yok burnumda
Alýþtýðým yaðmur deðil bu
Hâlâ o rayihalarýn raksýný duyuyorum...
Hayýr....
Özlemiyorum...
Özlemiyorum....
Biri elimde biri cebimde þiþelerim
Bir nefes bir fýrt yutuyorum
Evet az sallanýyorum hatta sarhoþum da
Ama
Ayyaþ ve pis þiþeler sevinmeyin
‘Ýçtiklerimden deðil düþündüklerimden sarhoþluðum’
Hayýr ....hayýr...
Özlemiyorum...
Düþünmüyorum...
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.