Çileyle tüketti bütün ömürü.
Hiç bir kýþ yakamadý kömürü.
Kah bu kýzý baktý kah öbürü.
Hep Allah’a þükür derdi Mustafa.
Alçak gönüllüydü bilmezdi tafrayý.
Çok çekti, yýllarca içtiði bafrayý.
Terketmedi hiç doyarak sofrayý.
Kendi yapýp kendi yerdi Mustafa.
Kimisi akýllý dedi, kimisi deli.
Fakirlikten doðrultamadý beli.
Sonun da çekti fani dünyadan eli.
Hakkýn rahmetine erdi Mustafa.
HAKÝKÝ KABAKÇI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.