bilmem hatýrlarmýsýn bir zamanlar seninle ne coþkulu günlerimiz vardý.... hayallerimize kavuþmak için ne çok þey yapacaktýk önce ikimizde okuyacaktýk sen öðretmen olmak istiyordun ben ise avukat...
güzel bir evimiz olacaktý sonra çocuklarýmýz...
ömrümüzün sonuna kadar birbirimizi çok sevecektik ne olursa olsun birbirimize darýlmayacak kalplerimizi kýrmayacaktýk
hayaller, evet hayaldi hepsi..
ama her düþündüðümde kalp atýþlarýmý sýklaþtýrmaya yetiyordu...
bügün kendi kendime soruyorum neden? ? ? neden neydi bizi birbirimizden ayrý dünyalara iten belki kýskançlýðýmýz, belki gururumuzdu
saçmalýk bunlarýn hepsi þimdi uyanacaðým bu kabustan yanýmda canýmýn içi ne oldu diyecek
ah keþke keþke ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilal_0534 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.