giden gençliðim,gülmeyen yüzüm senin hatýran... ben nasýl kulum ey Allah’ým der þaþar kalýrým þu halime hayallerin beni bilinmezlere çekip götürüþüne bir anlam veremeden. dört duvarlar arasýna sýkýþýp kalan ömrüme ruhumun aczine bakýp kahrolurum. ya sen,sevdiðim... gönlümün en izbe köþesinde öldün benimçin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakup onat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.