Ben Yine Sensiz
Üzerimde meretin hafif bir etkisi
Birazda kendime duyduðum nefretin sillesi
Ve piþmanlýðýn bitmeyen sessizliði
Güneþin doðuþundan önce uykuya teslim ettim bedenimi
Bir tek rüyalarda hissetmiyorum sensizliði
Bir þu meret zaten birde rüyalar sensizliðin merhemi
Pek az dokunur oldum ýþýða gündüzleri
Duymak istemiyorum çünkü, rüzgarýn sensiz esiþini
Kör olasý saat otuza vurdu akrebi...
Kulaç atar gibi attým elimi
Yokladým yataðýmýn sen kokan yerini..
Boðulmaktan kurtuluþun belki de son ümidi..
Ýnce yün yastýktan ellerim kayýp gitti..
Sol yanýmda, gözyaþlarýma deðdi..
Göz kapaklarým yine kýrýþýklýðýný belli etti
Sitemi vardý sahte bahtiyarlýða belli...
Uyansam yeni güne ne deðiþecek ki..
Sabahýndan belli deðil mi?
Odam sessiz, dere sessiz, rüzgar sessiz....
Kar tanesi sesin bensiz, ben yine sensiz......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.