GELECEK MİSİN YAR

?
Hislerim tenha köþelerde
avuç açmýþ,seni dilemekte Allahtan
gönül kaldýrýmlarým soðuk yokluðunda
gelen geçen oluyor ama,
ne yapsam üstüme düþüyor
hüzünlerin gölgesi
nankör simalar gülmesin diye,büyüyor isyaným,
sýnýrsýzlýðým bundandýr bilesin
bý yüzdendir bir deli dalga misali hýrçýnlýðým
mutluluk tablolarýmý boyuyorum
güçsüz parmaklarýmla,dans ediyor Polyanna
yerine kimseleri koyamýyorum yar
benzemiyorsun kimselere ,anlasana

yaðmur düþer kirpik uçlarýma
çöker yüreðime yalnýzlýk korkusu
sýrýl sýklam oldukça üzerime düþer aþk nameleri
dudaklarým yokluðunu ezberliyor, her an
çok yakýnýmdasýn sýcak bir nefes gibi
yine de uzak görmüyorum bakýþlarýný
nedenini çözemediðim bilmecemsin bu yüzden
gözlerim ufuklardan seni sorarken
kayboluyorsun düþlerimden

tutunuyor saç kývrýmlarýma ellerinin kokusu
sanki kýr çiçekleri takýlmýþ her bir teline
biliyorum ki bahar ,senin dokunuþunda gizli
iþte þimdi tam zamaný geliþlerin
bir vuslatý dilemenin tam da sýrasý þimdi
nisan kapýda , unutma sakýn
bekliyorum seni yar,
nevruzlara karýþma zamanýnda yar kokusunun
bir nisan akþamýnda,seninle dolarken gece
özlemin kuruyor, gözyaþlarýmda
kanýyor içime yokluðun

gücüm sadece,kendime yetiyor
yýrtýk pýrtýk, uyku tutmayan gözkapaklarýma
özlemin düþüyor her saniye
baþka gönüllerde binlerce sevda sandalý batýyor
ve
ben yorgun aþýklar limanlarýnda
kalýn halatlara baðlý ,sahipsiz bekliyorum seni yar
bu özleme nasýl dayanacaðým meçhul

anladým
sensiz ölecek þiirlerim
son sözlerini söylemedi henüz þairler
ama biliyorum,biliyorum yar
hiç kýrýlmadým kaleme ayrýlýk yazarken
her heceme
mýsra mýsara sen varsýn artýk gelecek misin yar
gelecek misin yar
içimi kemirmesin kurtlar
bu özleme bir son ver yar, bir son ver
ZARALICAN Ýst. 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: