ağlarsın
olur da dönmek istersin
sende el olursun benim gibi çürür gidersin
benim yerimi alanlarla eyvaaaah deyince
öfkeli anýnda beni özler beni istersin
ben madde olmuþum damarýndaki kanda
vazgeçemezsin öðle silemezsin gönlündeki yara benisem
bin kere gömdüm desende
anýlara dalar dalar geçmiþimize üzülür aðlarsýn
fatihalarýn bana doðru esiyor
ruhum görmesede seni izliyor
kime fýrkat atayým gönlüm dilemma
umut meleklerim o gitmiþ küsmüþtür diyor
ben melek olmuþum ilah aþk kitabýnda
suçluluk duymazsýnki sen hitaabýnda
öldü demiþsin garip satýrýnda
ölsem de ölürüm ölüm katýnda
fark etmez dünyada görmesen bile
kollarýmý açar beklerim cennet kapýsýnda
yaþarken emek verseydin divan katýnda
kalmýþtýr kalbinin köþesinde mutlaka hatýrýmda
deðerleri yok sayamazsýn beni bin kere silsen de
anýlar koyar insana baktýðýn her aþk cümlesinde
kime baksan vakit geçer sanýrsýn
kendini kandýrma herkesi ben mi sanýrsýn
zaman geçer devran elbet de döner
hayat zülüm ettikçe sinene , dilin hep küfreder
eskileri anýmsatýr geçmiþ de ki dünler
keþkeler de yýpranýr adamlýðýna aðlarsýn
þiir ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.