Aðzýndan hiç düþmedi kaatili sigarasý
saçlarý geriye taralý daima dimdik
onca ezilmiþliðine karþýn
eksilmeyen yitmeyen onuru gibi
altýsýndaymýþ henüz
verem denilen umarsýzýn
anacýðýný alýp da
topraklara verdiðinde
üvey annesine çalmýþ sopayý
ablasýna küfretti diye
arkasýna bile bakmadan gitmiþ
dedem öfkeyle kovunca
Gebze Kartal derken
Tepeören’in aðasýna yanaþma olmuþ
damarda asillik var
aðanýn kýzýna vurulmuþ
fena halde çarpýlmýþ yenilmiþ
üç çocuklu anamla baþ göz edilmiþ
sýðýrtmaç olmuþ köye sýðýr gütmüþ
üç anamýn iki de biz beþ olmuþuz
yoksulluk üveylik kavgalar
ceketi elinde kovulur babam
iç güveysi evinden
Kurtköy’de kahvecilik tam yirmibeþ sene
tek avuntusu yoldaþý umudu
anamýn ona postaladýðý ben
yýllarca kahve köþelerinde
kol kanat gerdiði koynunda büyüttüðü
hayýrsýzýn en büyüðü
umutlarýn hayal kýrýklýðý
belki de kanser olmasýnda
sigara kadar pay sahibi
onu andýkça içi yanan ben
o benim babamdý yaþatamadýðým
hayallerini yýktýðým
belki de kanser eden
o benim babamdý
benden davacý olmayan
hakkýný helal eden
andýkça içimi yakan
nur içinde yatsýn....
Fikret TEZAL (Tüm babalarýn,babalar günü kutlu olsun.Lütfen onlara layýk olmaya çalýþalým.Yoksa yürekler fena yanýyor.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.