Gözleri deniz mavisi gibi parýldardý gülünce, Saçlarý kar beyaz ,örükleri omuzlarýnda, Ayaklarý desen miniminnacýk. Elinde bastonu onunla Bir içeri bir dýþarý...
Yalnýzlýk korkuturdu içini Hele gök gürültüsünde ürperirdi. Ben yokken ismim düþmezdi dilinden Þimdi ben napýcam söyleyin dostlarým
O severdi gelinsin,gidilsin Yenilsin,içilsin. Bazen çocuklaþýr kovardý. Biz alýþýktýk ona; Yine de hep yanýndaydýk...
KORKMA! Ananem Senin yerin cennet, Dualarým sana sahit . Mezarýn bir köþesinde ben yanýnda olucam . Artýk rüyalarýmda görücem seni Bilki;çok özlücem seni Senden hatýra bir yüzük kaldý elimde..
[ ölüm acýdýr.kimse tatsýn istemeyiz.þimdi anladým herþeyin deðerini ecele çare yok....isterim kimse sevdiðini üzmesin...YALAN DÜNYADA...)
Adile TOÐAY
08.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mineladile Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.