SONRA SONBAHAR
Aðlamayý kaybettiðimiz gün
Daðlar yanký vermedi
Nehir önce içimizde kuruduysa
Baharý beklemeliyiz
Ýçimizdeki çaðlayanlardan geçtik
Ayaðýmýz ýslanmadý
Fenerlerimizi gündüz kullandýk
Gece oralý olmadý
Ve en kýzýl þafaðýnda sabahýn
Ürperten heyecan güneþi doðuyordu
Anlaþýlan hep sonrayý düþündük
Sonrayý
Bekledik
Sonbaharý
Ýlkbaharda
Umutlarý
Kuþ cývýltýlarýnýn bittiði mevsim
Yaprak renginin çocuklaþtýðý sarý
Kýsalan sesin ufuk kadar
Hýçkýrýklarla sesin bensin
Açacak erguvanlar
Bir daha açabilir
Çiçek bir daha
Ýlkbaharda çiçek bir daha açacak
Düþündükçe aklýma
Derbeder bu yollarda gezdiren senmiþsin
Aþk oduna yandýrým tarumar eden senmiþsin
Adý aþk deðil telef olmuþluðumun
Belki bulacaðýdýr vadilerden zirvelere
Bu renkli reyonlardan hayatýn tazeliðine
Bayatlamýþmýdýr zahir dillerin
Ateþten bir azab olacaksýn sarýþýnlýðýnla
Zannedersin kor yada cehenneme açýlan kapý
Yalan yalan derler deðil
Gerçek rüyalardan daha gerçek
Sarhoþlar sarhoþ deðil aþýklar aþýk
Buluþmak için veda
Veda
Vedaa
Vedaaa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.