Karþýmda Alabildiðince Uzanan denizi seyrediyorum Hava serin Gök yüzü bulutlarla kaplý Deniz o kadar yalnýz O kadar hýrçýn O kadar çekici ki Bu hava beni Kalbimin derinliklerine Hapsediyor Hüzün ise hücre arkadaþým Seslensem de Duymuyor insanlar Gereksiz,tuhaf bir huzur var içimde Beni rahatsýz ediyor Oysa karþýmda ki deniz Kýpýr kýpýr Dalgalar,sanki beni çaðýrýyor Reddetmek güç onlarý Rüzgar ise saçlarýmla dans ediyor Her yer öylesine sakin Herkes öylesine suskun ki Dalgalarýn sesine Rüzgarýn saçlarýmla dans ettiði Þarký eþlik ediyor Gökyüzünde bir yerlerde Asýlý olan güneþ Belli belirsiz içimi ýsýtýyor Ona ulaþmak,ona eriþmek Ýmkansýz gibi Bir düþ sokaðýnda yým Yürüyorum Ama sonuna ulaþamýyorum
serap ertence 1997
Sosyal Medyada Paylaşın:
serapertence Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.