Ey Gönüller Sultanı
mamur
Ey Gönüller Sultanı
Daðlar taþlar konuþmuþtu kendi dilince.
Bir ses duydu, Cebrâili orada görünce.
Sevgin doldu gönüllere, Ey Sultaný ezel!
Nurun kucaklar semayý Hira nur daðýndan.
Þerefi üstün Kuran inmemiþmiydi oradan.
Göster görelim yüzünü, gül peygamberim.
Boyun kýrmýþ Sevr tir tir titrer, Hira inler .
Baþýn eðmiþ yüce gökler, Kuran diye gürler.
Rabbimin lütfu keremi, Ey gönüller sultaný!
Bütün cihan doyamýyor bu hazza elbet.
Güzelliðin ötesinde sonsuz bereket.
Cennet gülü, gönül çiceði peygamberim.
Bu sevda aðrýlarýna yürekler dayanmaz.
Habibine olan sevgiler gönüllere sýðmaz.
Ey insanlýðýn þerefi, Ey sevgi güneþimiz!
Elbette kalb hüzünlenir, göz yaþarýr.
Bu yanmýþ yüreklerin, acý feryadýdýr.
Bize bir selâm eyle, Ey þefaatcýmýz!
Tutamadým gözlerimi, akýyor yaðmur misali.
Rabbim metetmiþ seni, sen dilsizlerin dili.
Sen ciðeri yanana su,hem Rasülsün hem nebi.
Allahým ilâhi rahmetini üzerimize indir.
Efendimizi bize fazla yaklaþtýr, sevdir.
Kokusu güzel, caným, caným peygamberim.
Rahmanýn rahmetiyle nesiller boyu anýlacaksýn.
Sen Habibi Kibriyasýn, gönüllerde yaþýyacaksýn.
Sen alemlere þifa nursun, sen gözlere ýþýksýn.
Mekke / 14003 H.
Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.