Karanlýk çöktü þehirlere Iþýklar geldi evlere Herkes kendi hâlinde Ýnsanlar zevki sefasýnda Depremdeki kardeþlerimiz Çilenin ta zirvesinde
Bazýlarýmýz haberimiz yok Zevkimize diyeceðimiz yok Depremdeki kardeþlerimizin Ýnanýn yiyecek ekmekleri bile yok Bir içim sularý bile yok
Bizim dostumuz düþmanýmýz çok Deprem onlarýn düþmanlarý oldu Hayatlarý hep kederle doldu Öksüz kaldý dost arar oldu Açýktamýsýnýz açmýþýnýz diyenleri yok..
Elazýð’da Okçularda, kovancýlarda Ýnsanlarýn umudu gelecek yardýmlarda Yeni doðacak güzel güneþlerde Ziyaret edecek yardým sever insanlarda Unutmayalým çaresizleri sevindirelim onlarý yardýmlarla..
FERHAT ÜNSAL... Benim için þirin yazýlmasýnda yardýmcý olan babam M.Ali ünsal’a teþekkür ederim.. Depremde zarar gören kardeþlerimize geçmiþ olsun ve baþsaðlýðý diliyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhat1992 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.