Geceler

Geceler

Issýz, sevdasýz, davasýz

Yalnýz geceler

Alacakaranlýðýn ortasýnda

Kara kalem bir slüet

Gölgesi bile düþmez

Sokaðý aydýnlatan lambalara

Kaldýrýmlarý yalar

Kundura sesleri

Kalabalýklarý bile ürkütür

Bir nara

Düz yürüyemeyen ayyaþ

Yan bakan arar

Sabaha kadar açýk iþkembeciler

Menüsüz misafir aðarlar

Þehrin sokaklarýnda

Bitmez hiç telaþ

Siren sesleri

Kovalar birbirlerini

Ah Geceler

Pusu kurar

Günahlar, isyanlar, hüsranlar

Umutsuz geceler.


Sosyal Medyada Paylaşın: