GÖNÜL

Naðmelerde ararsýn teselliyi, hicranla kavrulan gönül,
Deðiþtiremezsin sen tecelliyi, hüsranla savrulan gönül.

Bazen olursun bayram sevinci, umut verirsin bize gönül,
Edersin bizi aþka dilenci, sözle gelmezsin dize gönül.

Koþarsan her güzelin peþine, çabuk yorulursun gönül,
Her gördüðün olsa da aþina, talan olur ayrýlýrsýn gönül.

Hükmetmek istersin cihana, nedir senin hýrsýn gönül,
Helal dersin harama, Allah sana akýl versin gönül.

Yaralarsýn þu sineleri, söz dinlemezsin ey! deli gönül,
Mesken ettin viraneleri, dert anlamazsýn ey! gönül.

Yaþ bulsa da kemalini, yine aþka sarýlýrsýn gönül,
Unut desen yar cemalini, üzülüp darýlýrsýn gönül.

Dinlemezsin hiç ferman, sahralarý aþarsýn gönül,
Kalmaz sende de derman, haline þaþarsýn gönül.

Deli taylar gibi koþtun, yayladan meraya gönül,
Yürekte yareler açtýn, çare olmadýn yareye gönül.

Muhabbetle gezersin, gönülden gönüle sürülen gönül,
Sevgi bahçen aþk ile yeþersin, çaðlarken durulan gönül.

Sana pranga vuracaðým, gülden güle konmayasýn gönül,
Senden hesap soracaðým, birazda sen aðlayasýn gönül.
YOZGAT-----KOÇAKLI Nihat ARSLAN


Not:Aþina:Tanýdýk yüz
Tecelli:Görünme, kader
Talan:Daðýnýk
Pranga:Kelepçe

Sosyal Medyada Paylaşın: