Yoluma Çıkan Yıldız

Kalemin götürdüðü yere gidelim sualsiz
Kelamýn hayat bulduðu yere
Yanýmýza birbirimizi almadan yürüyelim
Kendimiz olmadan yol alalým
Yol alsýn bizi bizden

Bu yurdun yabancýsýyým ben
Yol bilmem yordam bilmem
Bir gönül hamalýyým
Aþk damlar heybemden
Aþktan utanýrým tut ellerimden

Kaç þehir geçeceðiz kaç zaman yürüyeceðiz
Sen bilirsin, bilir yüreðin
Öðret bana çokca bekledim seni
Sen bilirsin beklendiðini, bilir yüreðin

Epey vakit oldu yola çýktýðým
Henüz doðmamýþtý gün gözlerimden
Kör yürüdüm gecelerce
Sonbahar düþleri öptü alnýmdan
Dün düþtü sol yanýmdan

Zaman dedim önce
Ah þu zaman
Var zannettiðimiz an
Açýldý gözümden perde
Ham hayal zaman
Ne geçer ne de gelirmiþ AN

Körpe ellerim titredi secdede
Alným deðdiðinde aðlýyordu seccade
Arz sallandý,yalpaladý gece
Çöktü yedi þiddetinde tarumar oldu
Dünya denen üç beþ kuru eðlence

Durdum
Seyrettim kendimi ikilik penceresinden
Soyundum þeytanýn bin bir türlü þerrinden
Ateþle arýndým þirk dehþetinden
Vuruldum, hesaba çekilen bedenimden
Duruldum

Çocuktum çocuktum çocuktum
Masum muydum gerçekten
Ne zaman büyüdüm
Ne zaman arýndým gerçekten

‘’Ey yoluma çýkan ateþ taþýyan güzel
Ateþin ne güzel
Yanmak ne güzel
Senle aþký tatmak sevmek ne güzel

Gitmen ne güzel kýzman ne güzel
Seni yapayalnýz sevmem ne güzel

Özlediðimde rüyalarýmda olman ne güzel’’

Terketti rüyalarýmda bile beni
Söyle yol arkadaþým yolu, yordamý, yeri
Anlattým kýsa öz geçirdiðim günleri
Anlat bundan sonra
Baþýma gelecek türlü türlü halleri

Görmeden tanýdým seni ben
Dinlemeden duydum
Okumadan anladým
Çaðýrmadan geldim ben
Çaðýrmadýn, geldim..
Razý oldum her halinden
Razý ol benden..

Nil



2010





Sosyal Medyada Paylaşın: