okþayýnca ilkbahar güneþi rüzgarla bizim gülleri canlandý dile geldi bizim köyün dilberi boþaldý gözlerinden fýrata kýzýlýrmaða sakarya nehrine yaþlar anadolu rüzgarý ile savruldu yýldýzlarla bezeli o gecemsi saçlar
þakýdý güle yalvaran bülbül gibi bizim köyün dilberi rüzgara seslendi yaðmur yüklü buluta seslendi göçebe kuþlara kývrýlan yollara seslendi batan güne doðan geceye seslendi kesilince sesi oturup sessizliðe seslendi anlattý hep anlattý bizim köyü ondan gayrýsý anlayamaz anlatamazdý bizi bizim derdimizi bizim çilemizi
sýrma saçlý kömür gözlü bizim köyün dilberi anadolu gibi heybetli anam gibi yürekli derdimin sevincimin çilemin canýmýn ortaðý iþledi bizi nakýþ nakýþ anadoluya analarýn güneþi bizim köyün dilberi....... Sosyal Medyada Paylaşın:
şeybeoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.