Þu vadinin yamacýnda bir yalnýz ’’Çýnar’’
Solmuþ yapraklar,hüzünle eðilmiþ dallar,
Sessizce döker gibi sanki göz yaþýný,
Hemen dibinde akar,bir kaynak bir pýnar.
Gövdesinde türlü türlü mazinin izi,
Kazýnmýþ bir kalp ile bir ok;aþkýn nefesi
Hicran ile basmýþta baðrýna taþýný
Yanmýþ mýsralarda lânetlemiþ geceyi.
’’Birisi’’vuslat ile aðlamýþda yanmýþ,
Sevdasý aþký kazýnýp sel olup akmýþ
Kaderi kara yemeni sarmýþ baþýna
Mecnunu kýskandýracak aðýtlar yakmýþ.
Hele hele þu ’’Çýnar’’gelsede bir dile,
Çözülür onca muamma onca bilmece,
Aþýðýn baðrýna çekmiþ ’’elif’’ kaþýný,
Maddeyle manâsý kâinatta tek hece.
18 Ocak 2010
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.