DEPREMLER HEP AĞLATACAK MI?
Depremler, Dünya’mýzýn ülkemizin gerçeði
Olduðundan beri milyonlarca kez,
Ve hala, kýymete dek, sürecek,
Kim dur diyecek? Ey akýl! Ey bilim!
Güzel ülkem depremlere hep gebe,
Ve ölümler sürecek, biline, biline.
Elazýð sonu mu? Hayýr!
Haiti, Þili sonu yok!
Kim dur diyebilir! Yanýt da yok?
Anadolu’m adým, adým, kime feryadýn?
Kolaycýlýk, Allah öyle istemiþ!
Ve yaþamak kader!
Ýki, üç beþ çocuðuyla kaldý yoksul ana,
Taþ toprak, aðaç kerpiçten evler,
Anadolu’m adým, adým,
Umarsýz feryatlarý yine yükseldi.
Hani çareler!
Ýki buzaðý, iki çocuk kalmýþlar garip.
Çocuðun biri buzaðýlarýný kucaklamýþ,
Çünkü: can yongalarý,
Ölmüþ analarý.
Parkesiyle örterek, korumaða çalýþýyor,
Doðunun acý soðuðundan!
Çocuðun biri, yýkýlan evlerinin acýsýnda,
Okul çantasýndan fýrlamýþ defterlerini,
Yaptýðý resimlerini kurtarýyor,
Hüzün, hüzün bakýþlarý, aðlayamýyor.
Ve aðlatýyor öðretmenlerini.
Ýstanbul’ a ekmek için gidenler,
Köylerine gelmiþler ölmeðe sanki!
Kaderi güldürmek için.
Gömüldüler, yýkýldýlar insanlarýmýz
Ve hayvanlarýmýz,
Evlerinin altýnda can vererek!
Yýkýlmayan beton evlere bakarak bazýlarý;
“Biz yapamadýk! Yoksulluk! Fakirlik!” dediler
Duydunuz, deðil mi? yönetenler!
Ýþte fellik, fellik saklanan, kaçýrýlan
Acýlar ötesi gerçekler.
Ne zaman güldürülecekler?
Ha kurþun, ha deprem, ha yoksulluk, ha açlýk
Ne fark eder!
M.Paþakahyaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Paşakahyaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.