Ne zaman ki sevdanýn ýþýðýndan ayrýldýk
Dað gibi büyüdü bak yüreðindeki çýðlýk
Ne zaman ki sevdanýn büyüsünden sýyrýldýk
Ne sende moral kaldý ne bende kaldý saðlýk
Fýrlatýp atar bizi bu amansýz fýrtýna
Bilinmez ki ne zaman neden nasýl nereye
Ayrýlýk vebalini yüklenmiþsin sýrtýna
Beklersin ki konacak serçeler pencereye
Avuçlarýmda kalmýþ yokluðunda hasretim
Piþmanlýklar içinde vicdaným yanar durur
Buðulu bakýþlarla baðlandý basiretim
Akþam kýzýllýðýnda yüreðim kanar durur
Fermanýmý yazmýþsýn inandým beyanýna
Uzaklaþtýkça senden müþküle gidiyorum
Sonumu bile bile varýyorum yanýna
Rüzgârýna kapýldým meçhule gidiyorum
Esmer bir hüzün doldu nemlendikçe gözlerim
Aklýmda sen oldukça ruhum varmaz uykuya
Her akþam umutsuzca yollarýný gözlerim
Geceler uzadýkça umutlar düþtü suya
Ab-ý hayatý oldun gönlümün bilir misin?
Soluksuz gecelerin can veren nefesisin
Hala beklerim seni gel desem gelir misin?
Tükenmeyen aþkýnla gönlümün tek sesisin
09.03.2010/Samsun
Ýbrahim COÞAR