Ey þaný bol istanbul! Derdime derman mýsýn sankii. Sen ki büyük alem, Herkesi yaktýnya Yaktýn benide.
Sesini duyuyorum. Niye geldinki diyorsun, Ne bekliyordunki benden! Geldim iþte Geldim hemde büyük umutlarla. Çok þey beklemiyordum aslýnda senden, Lakin o yabancý tavrýn Engel oldu isteklerime, Cesaretimde olmasýna raðmen! Þimdi gidiyorum, Bomboþ hislerle, Ne mutlu ne mutsuz. Bir daha gelir miyim bilmem, ama inan çok zor geri dönmem...
Ah istanbul! Aldýn herþeyimi, Aklýmý,duygularýmý,benliðimi, Ama kurtuluyorum senden, Biliyorum elimden tutacak birileri var. Üzülmeyeceðim sadece bir burukluk belki... Ama sen ah sen Ýstanbul, Sen yok olasýn Ýstanbul!
Sosyal Medyada Paylaşın:
betül alanya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.