Şeytanda Sana İtaatte
Kendimde isem vaktin sahibi diyen ben benim
Kendimden geçmiþþem beni söyleyen dil benim
Bilgi sana ram olduðunda görürsün dil O’dur
Her dilden ben diye söyleyen ben O’dur
Gönül coþarsa, silinirse mekan duyudan
Her mekanda O’dur sadece duyulan
Kýyaslayacak bir þey yok, O’dur tek mevcut
Öyleyse anlarsýn nasýl çalmada, naðmede bu ud
Ýsteyen-istenen, seven-sevilen tek O imiþ hayret
Bu hal kazanýlmaz, sen hele gelenlere sabret
Sabýr þükürde eriyip, kün de toplanýrsa sende
Görürsün sen ve benin birliðini kendinde
Artýk ister sen de, ister ben, fark olmaz
Cem’le farký ayný yapan korku bulmaz
Renkler silinip yok olduðunda bir renkte
Sende raksetmektesin zevkle bu ahenkte
Neye kavuþtun ve yaþadýnsa yok yeri kabahatte
Sen sultansýn artýk, þeytan da sana itaatte
Almuti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.