Aþkla, her cemre uyansýn seninle. Tevhit ateþi yansýn, hep gönlünde. Hikmetten esinti, gül nefesinde. Ýmanýn, kor olsun yansýn, gel durma…
Þu insanlar haksýzlýðý hak sanýr, Hakk’a âþýk olan yüce dað yanar… Her nereye baksam yüreðim kanar, Bunlar niçin, neden deme, gel durma…
Nerede umutlar, nerede düþler, Bahtýnda, hiç kötü gitmesin iþler, Ýnsanlar, umutlarý yitirmiþler, Sonunda ölüm de olsa, hiç durma…
Gurbet saymalý þu kaypak düzeni. Ýnançsýz hayat bitirir bedeni, Maddeye kulluk, sýkýntý nedeni, Can ile canan birlikte ol, durma…
Akla kara, sýrdaþ olmuþ karýþmýþ, Madde, iman hep birlikte yarýþmýþ, Nice engeller inançla aþýlmýþ, Kara kýþýn sonu bahardýr, durma… Sosyal Medyada Paylaşın:
yahya demeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.