gününü vermeyin ellere sevdasý baðrýnda sönük kalmasýn, bedeni yakýlmasýn þuncaðazýmýn. gönlü þen,güneþe türkü tuttursun baðýr çaðýr sýklam sýrýl sinesini salt yiðidi kavursun alsýn ne yokluðu,ne dillenmez emeði,ne deðeri düþlerim geleceðinedir güzel gözlü al yaþmaklý kadýným topraðýmý sana sunacaðým ben bereketimi sana özgürlüðünü sen yaþayacaksýn doyasýya iklimin baharý sesliyor sen ömrünün kalan yarýsýný gün günle sývanmamalý þimdi özgürlüðe kilitlenmeli yürekler sen türkülerini söylemelisin acýya katlanmayý da kimden öðrendin böylesine sabýrla ve eðilmeden ama artýk gözyummamayý anlatmalýyým sana dillerim haklarýný haykýrmalý sen varlýðýnýn tadýný konuþmalýsýn benimle ben emeðine eðilmeliyim....
ESRA BOYOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
rozerko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.